«فَإِنِّی آلَیْتُ عَلَى نَفْسِی أَنَّهُ مَنْ فَعَلَ ذَلِکَ وَ أَسْخَطَ وَلِیّاً مِنْ أَوْلِیَائِی دَعَوْتُ اللَّهَ لِیُعَذِّبَه» امام رضا علیه السلام فرمود: من نفرین می‌کنم به کسی که آبروی شیعیان را بریزد. تعهد کردم. که کسی که آبروی مۆمنی را بریزد، «دَعَوْتُ اللَّهَ» دعا می‌کنم، که چه؟ «لِیُعَذِّبَهُ فِی الدُّنْیَا أَشَدَّ الْعَذَاب» در دنیا به زندگی نکبتی گرفتار شود، «وَ کَانَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِین»
امام رضا علیه السلام به عبدالعظیم حسنی فرمود: به شیعیان من بگو آبروی همدیگر را نریزید. من امام رضا علیه السلام نفرین کردم به کسی که آبروی کسی را بدون دلیل بریزد. اگر دلیل هم داشته باشیم حق نداریم.
امام رضا فرمود: خدا شیعه را می‌بخشد جز دو گروه! شیعه‌ای که مشرک شود، «أَشْرَکَ بِه»،شیعه ای که شرک به خدا بورزد «أَوْ آذَى وَلِیّاً مِنْ أَوْلِیَائِی»، یا کسی از مونین را آزار دهد «أَوْ أَضْمَرَ لَهُ سُوءا» یا در دلش بدخواه باشد.
اصلاً دلش بخواهد فلانی خراب شود. یعنی در دلش بدخواه باشد. «فَإِنَّ اللَّهَ لَا یَغْفِرُ لَهُ حَتَّى یَرْجِع» خدا یک چنین آدمی را نمی‌بخشد، جز اینکه از اذیت کردن برگردد. «وَ إِلَّا نُزِعَ رُوحُ الْإِیمَانِ عَنْ قَلْبِهِ» کسی که مۆمنی را اذیت کند، مۆمنی را تخریب کند «نُزِعَ رُوحُ الْإِیمَانِ عَنْ قَلْبِهِ» خداوند روح ایمان را از قلبش می‌گیرد. کار به آیت‌الله و فوق دیپلم و لیسانس و دکتر ندارد.
کسی که در دلش بدخواه است. یعنی دوست دارد، قلباً دوست دارد فلانی خراب شود.
امام رضا علیه السلام به عبدالعظیم حسنی فرمود: به شیعه‌ها بگو بروند دیدن همدیگر. «فَإِنَّ ذَلِکَ قُرْبَةٌ إِلَی» اگر می‌خواهید به من نزدیک شوید، دیدن همدیگر بروید. «وَ لَا یَشْغَلُوا أَنْفُسَهُمْ بِتَمْزِیقِ بَعْضِهِمْ بَعْضا»
کسانی که لذت می‌برند از اینکه دیگران سقوط می‌کنند. و خودشان مطرح می‌شوند «نُزِعَ رُوحُ الْإِیمَانِ عَنْ قَلْبِهِ»، «وَ خَرَجَ عَنْ وَلَایَتِی» امام رضا علیه السلام فرمود: اینها از ولایت اهلبیت بیرون هستند. «وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ نُصِیبٌ فِی وَلَایَتِنَا» در ولایت ما هیچ نصیب و بهره‌ای ندارند. «وَ أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ ذَلِکَ» پناه می‌برم که کسی به اینجا رسیده باشد....